✎เรื่องหลอน ๆ ของคนเจอผี

(คัดลอกบทความจาก วีระศักดิ์ บัวคำ คอลัมน์เรื่องประหลาดเทศ ต่วยตูนพิเศษ)

☼ เจอผี ณ เมืองเล็ก ๆ เมืองหนึ่งในเวลาดึกสงัด ผู้คนต่างเข้านอนหลับหมดแล้ว บรรยากาศรอบข้างมืดสนิทเพราะคืนนี้เป็นคืนเดือนมืด ลมราตรีพัดโชยมารุนแรง ฝนห่าใหญ่ก็ตกลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา ชายชาวอินเดียคนหนึ่งขี่รถมอเตอร์ไซด์กลับบ้านฝ่าลมฝ่าฝนมาก ในระหว่างทางเขาได้ยินเสียงเหมือนใครคนหนึ่งเรียกชื่อของเขา เสียงนั้นดังอย่างชัดเจน เขาหยุดรถ มองหาต้นเสียงนั้น ในที่สุดเขาก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ข้างถนน ในมือของเธอถือกระเป๋า "เฮ้ย! นั่นมันเมียของเถ้าแก่ร้านขายของชำไม่ใช่หรือ?" เขาคิด แต่เขาไม่เข้าใจว่าดึกดื่นเพียงนี้หล่อนออกมาที่ถนนทำไม ทั้งที่อากาศก็หนาวเช่นนี้ เธอกวักมือเรียกเขา พร้อมกับยิ้มให้ เหตุเพราะเป็นเมืองเล็ก ๆ ผู้คนไม่มาก ดังนั้นทุกคนจึงรู้จกกันเป็นอย่างดีและเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ประกอบกับเขาเคยไปมาหาสู่และซื้อของที่ร้านนั้นบ่อย ๆ ดังนั้นจึงสามารถไว้ใจเธอได้ เธอกวักมือเรียกอีกครั้ง เขาขับรถเข้าไปหา จึงรู้ว่าเธอต้องการให้เขาช่วยพาไปส่งบ้าน เขาก็ไม่ว่าอะไร เขาให้่เธอนั่งซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซด์ เขาขับรถเร็วขึ้นกว่าเดิมเพื่อจะได้ส่งเธอไปถึงบ้านให้เร็วที่สุด เขาไปส่งเธอที่ประตู เธอลงจากรถเปิดประตูเดินเข้าไปในบ้าน

วันต่อมา เขาไปที่ร้านขายของชำเพื่อซื้อของ แต่เห็นบริเวณหน้าร้านตรงประตูแขวนโคมข่า ประตูร้านก็ไม่เปิด เขารู้สึกตกใจและแปลกใจ เดินไปเคาะประตู เถ้าแก่มาเปิดประตูหน้าตาดูอิดโรยเศร้าสร้อย เถ้าแก่บอกเขาว่า วันนี้ไม่ขายของเพราะภรรยาของเขาเสียชีวิตแล้ว ชายชาวอินเดียคนนั้นสงสัย เขาไม่เชื่อหูตัวเอง เขาคิดว่าเถ้าแก่ล้อเล่นกับเขา เขาจึงยิ้มแล้วตบบ่าเถ้าแก่กล่าวว่า "เมื่อคืนวานฉันยังพาเธอมาส่งที่บ้านเลย แล้วยังเห็นเธอเปิดประตูบ้านเข้าไปเลย" แต่เถ้าแก่ไม่ยิ้ม สีหน้ากลับเคร่งเครียดมากกว่าเดิม แล้วพูดด้วยเสียงอันดังว่า "นายเจอผีแล้ว เมื่อคืนวานประมาณ 4 ทุ่ม เธอก็ตายแล้ว นายอย่ามาวุ่นวายเลย"

ชายชาวอินเดียยืนแข็งทื่ออยู่ที่ประตูครู่หนึ่ง จึงสามารถครองสติได้ เขานึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนวานหญิงที่นั่งซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์มาไม่ใช่คน ไม่ใช่คนแน่ แล้วเธอจะเป็นอะไร?... ไม่นานเขาจับไข้หัวโกร๋นไปพักใหญ่..

☼ ลิปสติกแต่งหน้าศพ สามีของหลินซิ่วเปิดร้านเสริมสวยมา 40 ปีแล้ว มีบุตรสาวคนหนึ่งชื่อ "ลี่ลี่" ทำอาชีพแต่งหน้าศพ มีวันหนึ่งลี่ลี่ออกไปรับงานนอกบ้าน ภายนอกฝนตกหนัก ทั้งฟ้าร้องฟ้าผ่า รถของเธอติดอยู่บนถนนสายหนึ่ง และเธอต้องไปถึงบ้านผู้ตายก่อนบ่ายนี้ให้ได้ รถติดเป็นแถวยาว จนรถขยับเขยื้อนไม่ได้ ลี่ลี่ยิ่งรีบร้อนก็ยิ่งไปไม่ได้ เวลาผ่านไปนาน ที่กระจกหน้ารถปรากฏหญิงสาวคนหนึ่งมือถือร่มเดินตรงมาที่รถของเธอ หลังจากนั้นหยุดที่ข้างรถ และแสดงท่าทางอยากให้ลี่ลี่เปิดประตูรถ เธอไขกระจกรถลงแล้วถามว่า "น้องสาวมีอะไรหรือ? หรือว่าจะให้ฉันไปส่งเธอ?" หญิงสาวคนนั้นยิ้มเล็กน้อย หยิบลิปสติกแท่งหนึ่งออกมาจากกระเป๋าเสื้อ แล้วโยนไปที่เบาะหลังของรถ ลี่ลี่สงสัยจะเอ่ยปากถามแต่สาวน้อยคนนั้นก็หายไปแล้ว

ไม่รู้ว่าฝนหยุดตกเมื่อไร รถก็วิ่งมาถึงจุดหมายปลายทางแล้ว ลี่ลี่หยิบกล่องเครื่องสำอาง รีบวิ่งเข้าไปในห้องที่ศพนอนอยู่ เธอเปิดกล่องเครื่องสำอาง เพื่อเริ่มแต่งหน้าศพ เมื่อเธอเห็นหน้าของศพที่นอนอยู่เบื้องหน้า ลี่ลี่ก็ต้องตกใจ ร่างนั้นเป็นสาวน้อยที่โยนลิปสติกให้เธอที่ถนนนั่นเอง "หรือว่าเธออยากให้ฉันใช้ลิปสติกแท่งนั้นแต่งหน้าให้?" ลี่ลี่ไม่สามารถหาคำตอบได้..../ ✎

โดย วิระศักดิ์ บัวคำ คอลัมน์เรื่องประหลาดเทศ ที่มา : ต่วยตูนพิเศษ ปีที่ 25 ฉบับที่ 300 เดือนกุมภาพันธ์ 2543, หน้า 10-11.